Muziek heeft voor zover ik me kan herinneren een grote rol gespeeld in mijn leven en dan met name de actieve variant. Mijn vader speelde gitaar, hij en mijn moeder zongen en mijn broer en ik volgden het voorbeeld. Het heeft ons beiden veel gebracht; mijn broer zingt met groot succes bij een Pink Floyd tributeband (pinkproject.nl) en ik ben op mijn manier bezig.
Met bouwjaar 1960 werd ik me pas echt bewust van muziek toen The Beatles al gestopt waren. Mijn directe inspiratie komt dan ook grotendeels uit de jaren ’70 en ’80: Led Zeppelin, Deep Purple en met name Uriah Heep. De laatste band vooral vanwege Ken Hensley op wie ik wilde lijken als multi-instrumentalist en songwriter. Dat is, zij het op een wat lager pitje, redelijk gelukt.
Op deze site vind je een paar songs van mijn hand. Oud werk met diverse bandjes en stukken van een solo-CD uit 1999. Dat ‘van mijn hand’ is overigens ten dele waar, omdat de bands mijn tekst en akkoorden slechts gebruikten als kapstok, om er vervolgens volwaardige songs van te maken. Op die manier onderscheidde het kaf zich meteen van het koren. Let eens op de diverse bas- en drumpartijen, of gitaar-soli die ik bij het ‘schrijven’ van de akkoorden nooit had kunnen bedenken. Hoe het zonder die arrangementen klinkt kun je horen op de songs van die CD. Het gebruik van enkel synthesizers werkt ook niet mee. Kil en kaal, maar het geeft een indruk.
Nadat ik bij mijn laatste band de titel van deze pagina weer alle eer heb aangedaan, ben ik weer als solist aan de slag gegaan. Dit keer hoop ik er meer van te maken dan in 1999. Ik heb nu in ieder geval de spullen om de gangbare band-instrumenten te spelen én op te nemen. Dit nieuwe (of recent opgenomen oude) werk zal ik in de Blog zetten.
De titel van dit stuk is me op het lijf geschreven. Dat ik het toch zo’n 30 jaar in allerlei bandjes heb volgehouden is beslist de verdienste van mijn mede-muzikanten.
Het is nu 1 oktober 2017 en ik maak mijn zoveelste debuut. Hope ya like it.
René Dehue 